1. Skala Hüslera (niemiecka) – najpopularniejsza w Europie
Jest to jedna z najczęściej stosowanych skal, stworzona przez Kurta Hüslera. Ocenia trudność techniczną, ekspozycję i wysiłek fizyczny.
A – łatwa:
Teren przypominający górski szlak, liny asekuracyjne i metalowe stopnie rzadko występują. Idealna dla początkujących.
B – umiarkowana:
Więcej sztucznych ułatwień, większa ekspozycja. Wymagana podstawowa sprawność fizyczna i brak lęku wysokości.
C – trudna:
Strome odcinki, przewieszenia, wymagane większe użycie rąk. Dobra kondycja i siła są konieczne.
D – bardzo trudna:
Mocno eksponowana, przewieszona, wymaga dużej siły rąk i umiejętności wspinaczkowych.
E – ekstremalna:
Bardzo strome lub przewieszone odcinki bez wielu stopni. Tylko dla doświadczonych wspinaczy z dobrą kondycją.
F – skrajnie trudna:
Nowoczesne Via Ferrata, bardzo wymagające, niemal wspinaczka sportowa z ograniczoną ilością sztucznych uchwytów. Tylko dla ekspertów.
2. Skala Schalla (austriacka)
Stworzona przez Austriaka Eugena E. Schalla, stosowana głównie w Alpach Wschodnich. Podobna do skali Hüslera, ale bardziej rozbudowana.
A – bardzo łatwa:
Teren turystyczny z linami asekuracyjnymi, bez potrzeby użycia rąk.
B – łatwa:
Niewielkie trudności, proste technicznie, można przejść bez większej siły.
C – średnia:
Wymagane użycie rąk, większa ekspozycja, techniczne odcinki.
D – trudna:
Stromo, przewieszenia, konieczność podciągania się, ekspozycja.
E – bardzo trudna:
Maksymalna trudność, wymagane duże doświadczenie i siła.
F – ekstremalna:
Niemal wspinaczka sportowa, bardzo trudne przewieszenia.
3. Skala francuska
Stosowana głównie we Francji i Hiszpanii:
F – Facile – łatwa:
Proste podejścia, dobrze zabezpieczone, dla początkujących.
PD – Peu Difficile – umiarkowana:
Bardziej wymagające odcinki, ale wciąż przystępne dla turystów.
D – Difficile – trudna:
Wymagająca fizycznie, ekspozycja, odcinki pionowe.
TD – Très Difficile – bardzo trudna:
Długie, siłowe przejścia, przewieszenia, duża ekspozycja.
ED – Extrêmement Difficile – ekstremalna:
Skrajnie trudne, tylko dla doświadczonych wspinaczy.
4. Skala włoska (Dolomity)
W Dolomitach stosuje się bardziej opisową klasyfikację:
Facile – łatwa:
Proste technicznie, przypominające górski szlak.
Moderata – umiarkowana:
Więcej ekspozycji, wymagana dobra koordynacja ruchowa.
Difficile – trudna:
Stromo, wymagana siła i umiejętności wspinaczkowe.
Molto Difficile – bardzo trudna:
Przewieszenia, długie pionowe odcinki, duże trudności.
Estremamente Difficile – skrajnie trudna:
Wymagająca siłowo, technicznie i psychicznie, dla ekspertów.
Najczęściej stosowaną skalą jest Hüslera (A-F), która jest intuicyjna i szeroko akceptowana w Europie.
Dla początkujących najlepsze są drogi A-B, dla średniozaawansowanych C-D, a dla ekspertów E-F.